nałapać — dk IX, nałapaćpię, nałapaćpiesz, nałapaćłap, nałapaćał, nałapaćany «złapać wiele czegoś» Nałapać ryb, raków. nałapać się «wykonać wielokrotnie czynność łapania, namęczyć się łapaniem» … Słownik języka polskiego
na- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników podstawowych» a) «wzmagający intensywność tego, co oznacza czasownik podstawowy, np. nablagować, nagadać, nałapać, naobiecywać, narwać, nasuszyć, nażąć» b) «oznaczający realizację tego,… … Słownik języka polskiego
nachwytać — dk I, nachwytaćam, nachwytaćasz, nachwytaćają, nachwytaćaj, nachwytaćał, nachwytaćany «chwytając, zebrać pewną liczbę czego, schwytać wiele czego; nałapać» Nachwytał ryb gołymi rękami. Nachwytać siatką motyli … Słownik języka polskiego
kiełb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III, lm D. bi {{/stl 8}}{{stl 7}} mała ryba słodkowodna, osiągająca przeciętnie do 15 cm długości, o wrzecionowatym ciele pokrytym drobną, srebrzystoniebieską łuską z ciemnymi plamami na grzbiecie i bokach; występuje… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nachwytać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, nachwytaćam, nachwytaća, nachwytaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} chwycić, złapać czegoś wiele lub w wystarczającej ilości; nałapać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nachwytać much, motyli. Nachwytał ryb na kolację. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień